فصل اول : امتیاز 10 از 10
بدون اسپویل!
سریال Love Death & Robots به نظر من فراتر از هر سریال انیمیشنی هست که تا به حال ساخته شده.( محتوا)
این سریال محصول نتفلیکس و سازنده Tim Miller هست و تهیه کنندهای مثل David Fincher در ساخت این سریال انیمیشنی نقش داشته.
این سریال آنتولوژی هست . درواقع ما در سریال های آنتولوژی مثل The Romanoffs ، قسمت به قسمت داستان متفاوتی داریم درحالی که تمام این قسمت های متفاوت ، ویژگی های مشترکی دارن. حالا در این سریال نه تنها قسمت به قسمت داستان متفاوتی داریم بلکه شیوه ساخت خود انیمیشن هم متفاوته. مثلا قسمتی از این سریال شبیه به انیمه های ژاپنی هست. قسمتی شبیه انیمیشن های دیزنی و قسمت هایی به حدی طبیعی و با جزئیات ساخته شده که فکر کنم تصور خیلی ازماها از انیمیشن رو تغییر میده. یه قسمت هم که عملا فیلم سینمایی بود.
مخاطبان این سریال بزرگسالان هستن. هر 18 قسمت از این فصل حاوی مفاهیمی مثل واقعیت ، رویا و تقابل این دو ، تکنولوژی و انسان در مقابل اینهاست. و کلی مفهوم دیگه که میشه قسمت به قسمت تحلیل کرد و راجعبهش صحبت کرد.
هر قسمت هم حدود 8 تا 15 دقیقهست که شما میتونید همهرو توی 3 -4 ساعت تماشا کنید و لذت ببرید منتهی من پیشنهاد میکنم روزی 1-2 قسمت ببینید چون مطمئنم این سریال اونقدر قوی هست که ذهن شما رو بعد از 1 قسمت تا روز بعد مشغول نگه داره.
مرسی
امتیاز 8 از 10
بدون اسپویل!
فیلم Vice به کارگردانی آدام مککی از معدود فیلم های خوب سال 2018 هست. درواقع بد نیست بدونید اگر نگاهی به فیلمهای قبلی این کارگردان مثل Big Short داشته باشید، این فیلم هم در راستای همون ژانر ها ساخته شده.
این بار در Vice زندگینامه (دیک چینی) معاون رییس جمهور آمریکا سال های 2001 تا 2009 روایت میشه و انصافا بین بیوگرافی های 2018 این فیلم یک سر و گردن از بقیه فیلم ها بالاتره.
این فیلم یک تیم بازیگری فوقالعاده رو همراه خودش داره و (کریستین بیل) که دیگه ما ایشونو به عنوان یک Method Actor میشناسیم، این نقش رو که اساس داستان بر این شخصیت هست، بازی میکنه.
از نظر داستانی، فیلم سعی بر این داره که بیرحمانه دیک چینی رو نمایش بده و تا جایی که بتونه(اول فیلم خودشون اشاره میکنن که ما تا جایی که زورمون رسید سعی کردیم نمایش بدیم) نهایت زورشو بزنه ولی جاهایی از فیلم شخصیت دیک چینی، حالا به هر دلیلی رنگ خاکستری بخودش میگیره و از همه بدتر اینکه بعضی جاها از فیلم به عنوان شخصیت مثبت یا حتی میشه گفت قهرمان داستان تبدیل میشه و این یک ضربه بزرگ به خود فیلم هست.
اما روایت خلاقانه فیلم، بسیاری از نقطه ضعف ها رو پوشش میده و در کل فیلمی هست که بیشتر مخاطبین میتونن لذت ببرن.
.
.
خطر کمی اسپویل!
اواسط فیلم بود که یهو خانواده دیک چینی از سیاست کنار گذاشته شدن و البته بدون اندوه یا ناامیدی خونه نشین شدن و فیلم همونجا با خوبی و خوشی تیتراژ میزنه.
و در همین حین با وجود سردرگمی مخاطب و چندین پرسش از فیلم، یهو تیتراژ تموم میشه و فیلم دوباره به ادامه داستان پرت میشه.
این یکی از خلاقیت هایی بود که من بشخصه تاحالا ندیده بودم
@punisher1995
سلام. این فیلم نیست. سریاله و 10 قسمته . حدود یک هفته هم هست که منتشر شده.
و اینکه خب دوست عزیز ، شما یکی دو قسمت دانلود کن و ببین ، اگر خوشت اومد که بیا بقیه رو دانلود کن اگه نه که هیچی. اینکه من و مخاطبین بیایم بگیم این سریال معرکهست یا فاجعهست ، نظر شخصی خودمونه
امتیاز 9 از 10
بدون اسپویل!
با توجه به اینکه فیلمباز های امروز مثل من، عادت به فیلم هایی با روایط خطی دارن، این فیلم قطعا برای همه خوشایند نخواهد بود.
این فیلم رو جناب اقای اینگمار برگمان ساخته و از هر نظر مثل فیلمبرداری، شخصیت پردازی و خصوصا نورپردازی حرفهای زیادی برای گفتن داره.
مخاطب اصلی این فیلم، فکر کنم دو بخش هستن. اول کسانی که سینما رو دوست دارن ریشه ای مطالعه کنن و دوم کسانی هستن که در حوزه روانشناسی یا مشغول هستن یا علاقه مند هستن.
یعنی برای یه مخاطب معمولی مثل من، قطعا با یک بار دیدن این فیلم، از کلیت داستان چیزی دستگیرش نمیشه مگر اینکه مثل من دوباره ببینید و نقد ها و نظریات راجعبهش رو بخونید.
و جالب هم هست چون مثلا من برای بار اول که میبینم و فیلم تموم میشه سوالاتی توی ذهنم هست. وقتی دوباره با دقت میبینم چیزای بیشتری رو متوجه میشم.
واسه همین، فکر کنم این فیلم که سال 1966ساخته شده، برای انسان قرن 21 هم هنوز ارزش سینمایی و حرفایی برای گفتن داره
@Mhamohammad
سلام
این فیلم با وجود اینکه شخصیت قاتل رو داره روایت میکنه اما هرگز درباره قتل نیست. نقد های زیادی در سطح اینترنت هست و میتونید اول مطالعه کنید.
مخاطب عام و خاص در ابتدا یکی هستن ولی وقتی فیلم تموم میشه مخاطب خاص، فیلم رو تجزیه تحلیل میکنه و میگه اصلا فیلم راجع به چی بود.
مخاطب خاص برای این فیلم، کسیه که لایه های پنهان اثر رو دریافت کنه و این چیزی جز تفکر روی اثر نیست.
البته این هم یه نقد به آقای فون تریه میتونه وارد باشه که درصد بیشتر مردم این سبک از فیلم هارو نمیفهمن ولی خب به قول شاملو، هر قشری هنرمند خودشو داره. این فیلم هم برای یه قشر خاصه
از سایت Subscene زیرنویسهارو تهیه کنید
بدون اسپویل!
سریال Love Death & Robots به نظر من فراتر از هر سریال انیمیشنی هست که تا به حال ساخته شده.( محتوا)
این سریال محصول نتفلیکس و سازنده Tim Miller هست و تهیه کنندهای مثل David Fincher در ساخت این سریال انیمیشنی نقش داشته.
این سریال آنتولوژی هست . درواقع ما در سریال های آنتولوژی مثل The Romanoffs ، قسمت به قسمت داستان متفاوتی داریم درحالی که تمام این قسمت های متفاوت ، ویژگی های مشترکی دارن. حالا در این سریال نه تنها قسمت به قسمت داستان متفاوتی داریم بلکه شیوه ساخت خود انیمیشن هم متفاوته. مثلا قسمتی از این سریال شبیه به انیمه های ژاپنی هست. قسمتی شبیه انیمیشن های دیزنی و قسمت هایی به حدی طبیعی و با جزئیات ساخته شده که فکر کنم تصور خیلی ازماها از انیمیشن رو تغییر میده. یه قسمت هم که عملا فیلم سینمایی بود.
مخاطبان این سریال بزرگسالان هستن. هر 18 قسمت از این فصل حاوی مفاهیمی مثل واقعیت ، رویا و تقابل این دو ، تکنولوژی و انسان در مقابل اینهاست. و کلی مفهوم دیگه که میشه قسمت به قسمت تحلیل کرد و راجعبهش صحبت کرد.
هر قسمت هم حدود 8 تا 15 دقیقهست که شما میتونید همهرو توی 3 -4 ساعت تماشا کنید و لذت ببرید منتهی من پیشنهاد میکنم روزی 1-2 قسمت ببینید چون مطمئنم این سریال اونقدر قوی هست که ذهن شما رو بعد از 1 قسمت تا روز بعد مشغول نگه داره.
مرسی
فیلمی درباره بی هویتی مدرنیسم
و دوباره
فیلمی از هیچکاک که هم مخاطب عام داره و هم خاص.
بدون اسپویل!
فیلم Vice به کارگردانی آدام مککی از معدود فیلم های خوب سال 2018 هست. درواقع بد نیست بدونید اگر نگاهی به فیلمهای قبلی این کارگردان مثل Big Short داشته باشید، این فیلم هم در راستای همون ژانر ها ساخته شده.
این بار در Vice زندگینامه (دیک چینی) معاون رییس جمهور آمریکا سال های 2001 تا 2009 روایت میشه و انصافا بین بیوگرافی های 2018 این فیلم یک سر و گردن از بقیه فیلم ها بالاتره.
این فیلم یک تیم بازیگری فوقالعاده رو همراه خودش داره و (کریستین بیل) که دیگه ما ایشونو به عنوان یک Method Actor میشناسیم، این نقش رو که اساس داستان بر این شخصیت هست، بازی میکنه.
از نظر داستانی، فیلم سعی بر این داره که بیرحمانه دیک چینی رو نمایش بده و تا جایی که بتونه(اول فیلم خودشون اشاره میکنن که ما تا جایی که زورمون رسید سعی کردیم نمایش بدیم) نهایت زورشو بزنه ولی جاهایی از فیلم شخصیت دیک چینی، حالا به هر دلیلی رنگ خاکستری بخودش میگیره و از همه بدتر اینکه بعضی جاها از فیلم به عنوان شخصیت مثبت یا حتی میشه گفت قهرمان داستان تبدیل میشه و این یک ضربه بزرگ به خود فیلم هست.
اما روایت خلاقانه فیلم، بسیاری از نقطه ضعف ها رو پوشش میده و در کل فیلمی هست که بیشتر مخاطبین میتونن لذت ببرن.
.
.
خطر کمی اسپویل!
اواسط فیلم بود که یهو خانواده دیک چینی از سیاست کنار گذاشته شدن و البته بدون اندوه یا ناامیدی خونه نشین شدن و فیلم همونجا با خوبی و خوشی تیتراژ میزنه.
و در همین حین با وجود سردرگمی مخاطب و چندین پرسش از فیلم، یهو تیتراژ تموم میشه و فیلم دوباره به ادامه داستان پرت میشه.
این یکی از خلاقیت هایی بود که من بشخصه تاحالا ندیده بودم
.
پایان اسپویل!
مرسی
سلام. این فیلم نیست. سریاله و 10 قسمته . حدود یک هفته هم هست که منتشر شده.
و اینکه خب دوست عزیز ، شما یکی دو قسمت دانلود کن و ببین ، اگر خوشت اومد که بیا بقیه رو دانلود کن اگه نه که هیچی. اینکه من و مخاطبین بیایم بگیم این سریال معرکهست یا فاجعهست ، نظر شخصی خودمونه
هر خوانندهی خوبی، الزاماً بازیگر خوبی نیست. همینطور که هر بازیگر خوبی نمیتونه کارگردان خوبی باشه
امیدوارم فیلم رو ببینید و لذت ببرید
بدون اسپویل!
با توجه به اینکه فیلمباز های امروز مثل من، عادت به فیلم هایی با روایط خطی دارن، این فیلم قطعا برای همه خوشایند نخواهد بود.
این فیلم رو جناب اقای اینگمار برگمان ساخته و از هر نظر مثل فیلمبرداری، شخصیت پردازی و خصوصا نورپردازی حرفهای زیادی برای گفتن داره.
مخاطب اصلی این فیلم، فکر کنم دو بخش هستن. اول کسانی که سینما رو دوست دارن ریشه ای مطالعه کنن و دوم کسانی هستن که در حوزه روانشناسی یا مشغول هستن یا علاقه مند هستن.
یعنی برای یه مخاطب معمولی مثل من، قطعا با یک بار دیدن این فیلم، از کلیت داستان چیزی دستگیرش نمیشه مگر اینکه مثل من دوباره ببینید و نقد ها و نظریات راجعبهش رو بخونید.
و جالب هم هست چون مثلا من برای بار اول که میبینم و فیلم تموم میشه سوالاتی توی ذهنم هست. وقتی دوباره با دقت میبینم چیزای بیشتری رو متوجه میشم.
واسه همین، فکر کنم این فیلم که سال 1966ساخته شده، برای انسان قرن 21 هم هنوز ارزش سینمایی و حرفایی برای گفتن داره
سلام
این فیلم با وجود اینکه شخصیت قاتل رو داره روایت میکنه اما هرگز درباره قتل نیست. نقد های زیادی در سطح اینترنت هست و میتونید اول مطالعه کنید.
مخاطب عام و خاص در ابتدا یکی هستن ولی وقتی فیلم تموم میشه مخاطب خاص، فیلم رو تجزیه تحلیل میکنه و میگه اصلا فیلم راجع به چی بود.
مخاطب خاص برای این فیلم، کسیه که لایه های پنهان اثر رو دریافت کنه و این چیزی جز تفکر روی اثر نیست.
البته این هم یه نقد به آقای فون تریه میتونه وارد باشه که درصد بیشتر مردم این سبک از فیلم هارو نمیفهمن ولی خب به قول شاملو، هر قشری هنرمند خودشو داره. این فیلم هم برای یه قشر خاصه