جدا از بی نظیییییییر بودن این سریال باید بگم هر وقت مدرسشونو نشون میداد اشکم در میومد:(
خدایی!؟ حتی مقایسه کردن مدارسشون با مدارس ما خجالت اوره:(
هروقت مدارس فوق العادشون رو میدیدم یاد مدیر مدرسمون میوفتم که هروز ساعت هفت صبح توی سرمای شدید بچه های "دبیرستانی" رو نیم ساعت روی صف نگه میداره تا در مورد استفاده از قوای جوانی صحبت کنه...
میایم با سریال دیدن خودمونو سرگرم کنیم بد تر افسردگی میگیریم...
من که با دیدن همون قسمت اولش عاشق این سریال شدم یه درام خیلی خاص داره.خیلیامون هستیم که حرفای تو دلمون نمی تونیم به ادمای خاص زندگیمون بزنیم مخصوصا اگه یه بچه مثبت به تمام معنا باشی(اشاره به شخصیت کلی)
و نکته فان اخر اینکه پدرمادراشون عین بچه 5 ساله باهاشون رفتار میکنن :| خدا وکیلی من تو اتاقم بمیرمم تا یه هفته کسی خبردار نمیشه :/
این انیمیشن رو من 5 سال پیش دیدم ولی با وجود اینکه 5 سال از دیدنش گذشته هروقت یادش میوفتم انگار از داخل اتیش میگیرم
واقعا نمیتونم هیچ کلمه ای در وصف این اثر بیاد ماندنی بیارم
منو که وادار به گریه کرد
بهتون قول میدم ارزش دیدن داره :)
شما دقیقا برای 13 reason why هم همینو گفتی خوب عزیز من فرضا شما با همه تفاوت داری و اصلا ذهنتون مثل ما (به گفته خودتون) بچگانه نیست خب اینقدر این مدل فیلما رو نگاه نکن شما برو تو خود سایت imdb توی صحفه سریال 13 reason why بزن see all reviews اگه زبانت خوب باشه متوجه میشی که اونایی که نمره کم دادن مشکلشون با موضوع فیلم یا اتفاقاتی که توی فیلم میوفته یا حتی کارایی که کاراکترای فیلم انجام دادن و غیر طبیعی بوده کسی به خاطر تینیجری بودن ایراد نگرفته!مثل این میمونه من برم بشینم انیمیشن های مربوط به کودکان نگاه کنم بعد بیام بگم اه چقد بچگانه و مضحک بود. من یکی از دیالوگ های همین فیلم به شما میگم (چارلی: و کسایی هم هستن که وقتی 17 ساله میشن 16 سالگی رو فراموش میکنن)
شما طوری درباره ذهن بچگانه دیگران اظهار نظر میکنی که انگار هیچوقت یه نوجوون یا جوون نبودی! البته این حرف ها قطعا برای شما بی معنی چون اون 396,962 نفری که توی imdb به این فیلم (The Perks of Being a Wallflower) میانگین 8 دادن از نظر شما ذهن بچگانه ای دارن یا شاید اصلا درکی از سینما ندارن : )
شما رو با دید روشنتون تنها میزارم ...
خدایی!؟ حتی مقایسه کردن مدارسشون با مدارس ما خجالت اوره:(
هروقت مدارس فوق العادشون رو میدیدم یاد مدیر مدرسمون میوفتم که هروز ساعت هفت صبح توی سرمای شدید بچه های "دبیرستانی" رو نیم ساعت روی صف نگه میداره تا در مورد استفاده از قوای جوانی صحبت کنه...
میایم با سریال دیدن خودمونو سرگرم کنیم بد تر افسردگی میگیریم...
من که با دیدن همون قسمت اولش عاشق این سریال شدم یه درام خیلی خاص داره.خیلیامون هستیم که حرفای تو دلمون نمی تونیم به ادمای خاص زندگیمون بزنیم مخصوصا اگه یه بچه مثبت به تمام معنا باشی(اشاره به شخصیت کلی)
و نکته فان اخر اینکه پدرمادراشون عین بچه 5 ساله باهاشون رفتار میکنن :| خدا وکیلی من تو اتاقم بمیرمم تا یه هفته کسی خبردار نمیشه :/
قدر خودتو بدون، شما یه گونه در حال انقراضی : )
واقعا نمیتونم هیچ کلمه ای در وصف این اثر بیاد ماندنی بیارم
منو که وادار به گریه کرد
بهتون قول میدم ارزش دیدن داره :)
ِD:
یادش بخیر :)
شما طوری درباره ذهن بچگانه دیگران اظهار نظر میکنی که انگار هیچوقت یه نوجوون یا جوون نبودی! البته این حرف ها قطعا برای شما بی معنی چون اون 396,962 نفری که توی imdb به این فیلم (The Perks of Being a Wallflower) میانگین 8 دادن از نظر شما ذهن بچگانه ای دارن یا شاید اصلا درکی از سینما ندارن : )
شما رو با دید روشنتون تنها میزارم ...
دوران طفولیت این انیمیشن برام حکم The conjuring داشت D:
یادش بخیر...
10/10
چیز دیگه ای نمی تونم بگم...